Wierzymy w pojednanie z Bogiem przez opamiętanie i wiarę w ewangelię, w chrzest i Wieczerzę Pańską.
Zbawienie. Człowiek został stworzony przez Boga jako istota prawa i czysta. Przez swój grzech utracił pierwotną sprawiedliwość i jego szczęśliwa społeczność z Bogiem została przerwana. Grzech objął wszystkich ludzi i dlatego śmierć stała się udziałem wszystkich. Zbawienie dokonało się przez śmierć Jezusa Chrystusa, Baranka Bożego na krzyżu i jest dostępne każdemu człowiekowi z łaski Bożej przez wiarę. Skutkiem zbawczej wiary jest usprawiedliwienie, odrodzenie, usynowienie i uświęcenie. Zbawczej wierze towarzyszą dobre uczynki. (5) i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście – … (8) Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; (9) nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. (List do Efezjan 2:5,8-9, Biblia Warszawska). (26) Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa. (List Jakuba 2:1-26, Biblia Warszawska).
Nowonarodzenie. Konsekwencją przyjęcia ofiary Jezusa Chrystusa jest nowe narodzenie, w efekcie którego człowiek zmienia się na wzór Zbawiciela. Dąży do tego, by podobać się Bogu, przestrzega Jego przykazań i poświęca swoje życie, aby wielbić swojego Pana Jezusa Chrystusa. (1) A był człowiek z faryzeuszów imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. (2) Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz, jeśliby Bóg z nim nie był. (3) Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. (4) Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? (5) Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (6) Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. (7) Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. (8) Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha. (9) Odpowiedział Nikodem i rzekł do niego: Jakże to się stać może? (10) Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz? (11) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, ale świadectwa naszego nie przyjmujecie. (12) Jeśli nie wierzycie, gdy wam mówiłem o ziemskich sprawach, jakże uwierzycie, gdy wam będę mówił o niebieskich? (13) A nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, (14) i jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy, (15) aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. (16) Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. (17) Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony. (18) Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego. (19) A na tym polega sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo ich uczynki były złe. (20) Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie zbliża się do światłości, aby nie ujawniono jego uczynków. (21) Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego dokonane są w Bogu. (Ew. Jana 3:1-21, Biblia Warszawska). Nowonarodzenie z wody i z Ducha Świętego jest biblijnym warunkiem, aby stać się uczniem Jezusa Chrystusa. Wyraża się ono przez uwierzenie w zbawczą śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa Chrystusa, upamiętanie (odwrócenie się od grzesznego stylu życia), pokutę (wyznanie Bogu wszystkich grzechów i ewentualne zadośćuczynienie wszystkim osobom pokrzywdzonym), chrzest (świadome i całkowite zanurzenie w wodzie na odpuszczenie grzechów na podstawie upamiętania i wyznania wiary). (38) A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. (Dzieje Apost. 2:1-47, Biblia Warszawska).
Wieczerza Pańska. Wieczerza Pańska jest wspominaniem, pamiątką śmierci Pańskiej. Obchodzona jest pod dwiema postaciami – chleba i wina. Obecność Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej jest rzeczywista, ale duchowa, nie materialna. (24) a podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją. (25) Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją. (26) Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie. (27) Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. (1 list do Koryntian 11:1-34, Biblia Warszawska)